Kula i koło

Posłuchajcie wiersza Marii Terlikowskiej „Kolorowe koła”

Spójrzcie uważnie dookoła,
wszędzie są kule i koła.
Kół co niemiara, kul co niemiara.
Jest koło! Tarcza zegara.
Wesoło koła turkocą
pod starodawną karocą.
Na drogach świecą się jasno,
błysną i gasną, błysną i gasną.
A tutaj koło przy kole:
wagon, semafor – to kolej.
A kiedy kół jest tak dużo,
po prostu pachnie podróżą.
Kulę każdy nadmucha –
od babci do malucha.
Zrobimy z mydła pianę
i będą bańki mydlane.
Ojej, przepraszam, pomyłka
to już nie bańka – to piłka.
Tu mamy kulę armatnią,
niemodną wprawdzie ostatnio.
Sypią się kule, kuleczki,
wiśnie, a może porzeczki.
Nitka, na nitce kulki.
Czyje korale? – Urszulki.
Balon
to kula z gondolą.
Lećmy!
Państwo pozwolą.
W balonie było przyjemnie,
lecz pora wracać na Ziemię.
Noc właśnie Ziemię otula.
A Ziemia – to co?
Też kula (…)

• Jakie przedmioty w kształcie koła zostały wymienione w wierszu?
• jakie przedmioty w kształcie kuli zostały wymienione w wierszu?

Popatrzcie na obrazki i przeczytajcie zdania.

Odszukajcie na obrazku przedmioty, które w rzeczywistości mają kształt kuli.

Pokolorujcie koła po prawej stronie tak samo, jak zostały pokolorowane po lewej.

Obejrzyjcie filmik i spróbujcie razem z Panem wykonać pokazany eksperyment. Wykonajcie zadanie, o którym Pan mówi na końcu filmu.
Powodzenia w poszukiwaniach 🙂

Możecie uzupełnić następujące karty pracy:
– 5 latki str. 58 i 59;
– 6 latki do str. 67.